Spełniając rozpoznane oczekiwania kadr pomocy społecznej z terenu Powiatu Lubińskiego Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Lubinie zorganizowało w dniu 5 października 2020 r. szkolenie poświęcone dwóm współczesnym zagrożeniom: fonoholizmowi i patotreściom w Internecie.
Fonoholizm to zaburzenie w postaci nałogowego używania telefonu komórkowego. Problem ten – potocznie nazywany uzależnieniem od smartfona – dotyczy osób, które nie potrafią normalnie funkcjonować bez ciągłej obecności telefonu komórkowego. Osoby te przywiązują wielką wagę do posiadania telefonu komórkowego przy sobie (tzw. „telefon przyspawany do ucha bądź ręki”); muszą mieć go cały czas przy sobie, kiedy nie mają ze sobą aparatu, odczuwają głęboki dyskomfort, analogiczny do tego, jaki następuje po nagłym odstawieniu narkotyku, objawia się on: złym nastrojem, niepokojem, irytacją, kłótliwością, agresją, bezsennością, a nawet atakami paniki; telefon jest dla tych osób pośrednikiem i najważniejszym narzędziem w codziennych kontaktach z innymi; używanie telefonu nie wypływa już z konieczności (takich jak praca), a jest podyktowane czynnikami natury emocjonalnej; osoby te ustawicznie, nerwowo nasłuchują sygnału dzwonka bądź dźwięku sygnalizującego otrzymanie SMS-a; ciągle sprawdzają, czy coś nowego nie przyszło na telefon; by usprawiedliwić konieczność bycia z telefonem, powołują się na wygodę i bezpieczeństwo; odczuwają silną potrzebę przynależności do grupy i bycia akceptowanym przez nią; cierpią na fobię społeczną bądź lęk przed samotnością, ma niską samoocenę; wolą kontakt telefoniczny niż rozmowę twarzą w twarz; maskują bądź zaprzeczają doświadczaniu lęków; zaniedbują dotychczasowe zainteresowania i lubiane formy aktywności oraz obowiązki; zaczynają coraz częściej odczuwać smutek, nudę i brak apetytu, cierpi na bezsenność lub zakłócenia snu. Formy fonoholizmu to: uzależnienie od wysyłania i odbierania SMS-ów i wpisów; uzależnienie od posiadania najnowszych modeli telefonu; uzależnienie od wyglądu, ceny i atrakcyjności telefonu oraz liczby nawiązywanych połączeń i lajków; uzależnienie od gier zainstalowanych w telefonie lub dostępnych w sieci; „syndrom SWT” (syndrom włączonego telefonu) – uzależnienie od bycia „w zasięgu” i paniczny lęk przed rozładowaną baterią; stosowanie cyberprzemocy (np. hejtowanie) i dostęp do nieodpowiednich treści.
Omówiono też działania zapobiegające fonoholizmowi, wymieniano się też informacjami o skutecznych sposobach walki z tym uzależnieniem.
Drugim zagrożeniem, któremu poświęcono sporo czasu w czasie warsztatów, były patotreści, czyli szkodliwe treści w internecie – „materiały, które mogą wywołać negatywne emocje u odbiorcy lub które promują niebezpieczne zachowania”, np.: pornografia, materiały ukazujące przemoc, czy treści zachęcające do zachowań szkodliwych dla zdrowia (np. używania narkotyków, alkoholu) lub autodestrukcyjnych (samookaleczenia, samobójstwa itp.). Patostreaming jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i młodzieży, może bowiem negatywnie wpływać na ich rozwój emocjonalny, poznawczy i społeczny. Omówiono towarzyszące temu zjawisku takie elementy jak np. shoty, patoinfluencerzy, linkomaster, viral, letsplejerzy, dymy, raidy, donejty, chatruletki. Okazało się też w czasie rozmów z dziećmi, że już jedenastolatkowie i dwunastolatkowie, a nawet siedmiolatki dobrze znają to zjawisko. Sporo rozmawiano też o sposobach obrony przed zagrożeniami związanymi z patosreamingiem.
